zlewka

ж. хімічная шклянка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спо́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

Невялікая талерка з паднятымі берагамі, на якую ставіцца кубак або шклянка.

Расставіць сподкі на стале.

|| памянш. спо́дачак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. спо́дачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

nightcap [ˈnaɪtkæp] n.

1. шкля́нка/кілі́шак (спіртнога) пе́рад сном

2. начны́ каўпа́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ло́пацца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ецца; незак.

1. Даваць трэшчыны, ірвацца з трэскам, надзімаючыся разрывацца і знікаць.

Лёд лопаецца.

Шклянка лопаецца.

2. перан. Цярпець крах, поўную няўдачу (разм.).

Лопаюцца планы.

◊

Лопацца са смеху (разм.) — знемагаць ад смеху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tumbler [ˈtʌmblə] n.

1. ке́ліх для віна́; высо́кая шкля́нка

2. dated акраба́т

3. неваля́йка (цацка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

во́нкава, прысл.

Знешне, звонку; на выгляд. Раман Дзянісавіч маўчаў, твар яго здаваўся вонкава спакойным, .. і толькі, калі наліваў чай у сподак, шклянка дробна зазвінела. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкаркава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Выняць корак, затычку з чаго‑н.; адаткнуць, адкрыць. Аднекуль паявілася шклянка, Пачосак адкаркаваў пляшку і наліў поўную Андрэю. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glass [glɑ:s] n.

1. шкло

2. шкля́нка; ча́рка

3. the glass BrE баро́метр

4. infml люстэ́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хрэ́сьбінны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хрэсьбін. Ці ж не такой цябе [песня] я ведаў: За шумным хрэсьбінным сталом Ты весяліла ўсю бяседу, Ажно звінеў, бы шклянка, дом. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Падшкля́нак ’падстаўка з ручкай (звычайна металічная), у якую ўстаўляюць шклянку’ (ТСБМ). Да шклянка. Калька рус. подстаканник ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)