giemzowy

giemzow|y

шаўровы;

skóra ~a — шаўро

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

giemza

ж.

1. заал. дзікая каза; казуля; сарна (Rupicapra);

2. шаўро

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)