Тарада́йка 1 ’воз, калёсы, брычка’ (драг., Нар. лекс.), ’таратайка, лёгкая павозка’ (Байк. і Некр.), ’лёгкі летні вазок’ (Нас.), ’двухколка’ (ТС), ’воз на двух колах для выезду ў поле; стары, паламаны воз’ (беласт., Сл. ПЗБ), ’разбіты воз’ (драг., Ск. нар. мовы), тарадэ́йка ’старая рэч’ (Шатал.), ’вазок’ (Касп.), ’стары, пабіты грузавік’ (Яўс.). Параўн. укр. тарада́йка ’лёгкі двухколавы вазок’, польск. дыял. taradajka, taradejka ’брычка’. Гл. тарата́йка.
Тарадайка 2 ’кошык з сасновай дранкі’ (Сл. Брэс.), ’чатырохвугольная каробка для ягад, грыбоў, зробленая з дранкі, ’двухкалёсны вазок; трашчотка’ (ТС), тарадэ́йка ’від трашчоткі’ (Др.-Падб., Стан.), ’прылада ў выглядзе шасцярні і дошчачкі, каб утвараць шум, трэск’ (Варл.), ’балбатун’ (Рагаўц., Мат. Маг.), ’балаболка’ (Шатал.), ’частушка’ (Мат. Гом.). Вытворныя ад дзеясловаў гукапераймальнага паходжання, параўн. выклічнік польск. дыял. tarada! (здагадка), taradáj ’балбатун, трапло’, taradajka, taradejka ’трашчотка; шумлівая баба’, гл. тарадахаць, тарадэіць і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кула́к I, -ка м., в разн. знач. кула́к;
сці́снуць ~кі́ — сжать кулаки́;
~кі́ шасцярні́ — кулаки́ шестерни́;
сабра́ць полк у к. — собра́ть полк в кула́к;
◊ бранірава́ны к. — брониро́ванный кула́к;
трыма́ць у ~ку — держа́ть в кулаке́;
свіста́ць у к. — свисте́ть (свиста́ть) в кула́к
кула́к II, -ка́ м., уст. (богатый крестьянин-эксплуататор) кула́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
tryb, ~u
м.
1. парадак, звычай; лад;
prowadzić spokojny tryb życia — весці спакойны лад жыцця; весці спакойнае жыццё;
wszystko idzie zwykłym ~em — усё ідзе сваёй чаргой;
tryb życia — спосаб (лад) жыцця;
siedzący tryb życia — сядзячы лад жыцця;
tryb postępowania — парадак дзеянняў;
2. грам. лад;
tryb rozkazujący — загадны лад;
tryb oznajmujący — абвесны лад;
3. муз. лад;
4. тэх. шасцярня, зубчастая перадача;
~y maszyny — шасцярні машыны;
wziąć kogo w ~y — трымаць каго ў руках
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)