шу́хкаць

‘шалясцець, шапацець’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шу́хкаю шу́хкаем
2-я ас. шу́хкаеш шу́хкаеце
3-я ас. шу́хкае шу́хкаюць
Прошлы час
м. шу́хкаў шу́хкалі
ж. шу́хкала
н. шу́хкала
Загадны лад
2-я ас. шу́хкай шу́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шу́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шухце́ць

‘шалясцець, шапацець’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шухчу́ шухці́м
2-я ас. шухці́ш шухціце́
3-я ас. шухці́ць шухця́ць
Прошлы час
м. шухце́ў шухце́лі
ж. шухце́ла
н. шухце́ла
Загадны лад
2-я ас. шухці́ шухці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час шухцячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

szeleścić

незак. шастаць, шамацець, шалясцець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заша́ўкаць

‘пачаць шаўкаць - шамкаць, гаварыць невыразна, неразборліва, шапялявячы; шалясцець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заша́ўкаю заша́ўкаем
2-я ас. заша́ўкаеш заша́ўкаеце
3-я ас. заша́ўкае заша́ўкаюць
Прошлы час
м. заша́ўкаў заша́ўкалі
ж. заша́ўкала
н. заша́ўкала
Загадны лад
2-я ас. заша́ўкай заша́ўкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заша́ўкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ráscheln

vi шамаце́ць, шалясце́ць, шамрэ́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зашалясце́ць, ‑ляшчу, ‑лясціш, ‑лясціць; зак.

Пачаць шалясцець. // Прашалясцець. Часамі зашалясціць на даху вецер, перабярэ сукі мёрзлага вішняку, дыхне ў акно і зноў стоміцца, сціхне. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ráuschen

vi шуме́ць, шалясце́ць, цурча́ць, шамаце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адшалясце́ць, ‑лясціць; зак.

Кончыць шалясцець. Адшалясцеў барвовым лісцем кастрычнік, мінулі халодныя.. дні і ночы лістапада, пачаўся снежань. Сіўцоў. / у перан. ужыв. Дні прайшлі, адшалясцелі зоры На гарачых крыллях навальніц. Трус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абшалё́стаць ’абабраць (плады), абкрасці’ (Сцяц., КТС, Міхневіч, вусн. паведамл.), гукапераймальнае да шалясцець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кусці́цца, ‑ціцца; незак.

Расці кустом, разгаліноўвацца ў выглядзе куста. Там расце лён-даўгунец, каласіцца высокае жыта, кусціцца кармавая бульба. Пестрак. Будуць свежым лісцем шалясцець бярозы, Будзе рунь кусціцца пышна па вясне! Васілёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)