shack [ʃæk] n.

1. халу́па, хаці́на

2. буда́н, шала́ш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Lubhütte

f -, -n шала́ш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Сала́ш ’будан’ (ПЗБ, ТС, Яшк.; пух., З нар. сл.). Укр. шала́ш, сала́ш, рус. шала́ш, польск. salasz, славац. salaš ’тс’. Большасць даследчыкаў узводзіць да цюрк., параўн. тур. salaš, азерб. šalašшалаш, палатка’, гл. Міклашыч, 287; Локач, 143; Фасмер, 3, 397 з літ-рай. Паводле Якабсона (IJSLP, 1/2, 1959, 276), розныя славянскія формы запазычаны з розных цюркскіх гаворак. Кіш (ЭИРЯ, 1963, 58–62) крыніцай славянскага слова лічыць венгерскую мову. Беларускае слова непасрэдна магло быць запазычана з украінскай. Падрабязна гл. Супрун, Лекс. тюрк., 68 і наст. Гл. таксама шалаш. Агляд семантыкі і этымалогій гл. яшчэ Клепікава, Паст. терм., 172 і наст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tabernacle [ˈtæbənækl] n.

1. шацёр, пала́тка, шала́ш

2. relig. мале́льня, маліто́ўны дом;

a Mor mon tabernacle мале́льня мармо́наў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

буда́н, -на́ м. шала́ш;

з мі́лым рай і ў будане́ — с ми́лым рай и в шалаше́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буда́н, ‑а, м.

1. Буда з галля, саломы ці тонкага бярвення для часовага жылля; шалаш. Па ўсім беразе людзі секлі лазу, рабілі буданы, накрывалі іх свежай травою. Лупсякоў.

2. Разм. Верх, пакрыццё павозкі. Невялікія замораныя конікі цягнулі вазы, нагружаныя бедным сялянскім скарбам і пакрытыя палатнянымі буданамі. Лобан.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́сень, ‑я і ‑ю, м.

1. ‑я. Дрэва сямейства маслінавых з перыстым лісцем і цвёрдай драўнінай, якая выкарыстоўваецца ў мэблевай прамысловасці. Ля самага лесу маю ўвагу прыцягнулі тры высозныя ясені. Ігнаценка. Купчастыя ліпы і ясені Шалаш па-над студняй сплялі. Астрэйка. / ‑ю; у знач. зб. Пасадка ясеню.

2. ‑ю; толькі адз. Драўніна гэтага дрэва. Мэбля з ясеню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Верх, пакрыццё воза, брычкі, карэты і пад. [Сімон] ужо хацеў загадаць, каб закладалі фаэтон і ставілі буду. Самуйлёнак.

2. Крыты дарожны воз. Балаголаўская буда адляскала коламі па лясной дарозе, выехала на палявы прастор і ўжо набліжалася да маіх родных аселіц. Сабаленка.

3. Шалаш, будан. Іншы раз стаўлялі ў лесе свае буды цыганы. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lair

[ler]

1.

n.

1) бярло́г -у m., ло́гава, ло́гвішча n. (зьве́ра)

2) ло́гава, прыту́лішча n. (чалаве́ка)

3) Brit. шала́ш -а́ m., за́гарадзь f. (для жывёлы)

2.

v.i.

спаць, ляжа́ць у ло́гаве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shack

[ʃæk]

1.

n.

1) бу́дка f., буда́н, шала́ш -а́ m.

2) занядба́ная ха́та, хаці́на f.

2.

v.i., Sl.

жыць, кватарава́ць, пражыва́ць

He shacks in a boarding house — Ён жыве́ ў пансіёне

- shack up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)