чаро́пка², -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж. (разм.).

Тое, што і чэрап (у 1 знач.); галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cranium [ˈkreɪniəm]n. (pl. craniums or crania) anat. чэ́рап

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skull [skʌl] n. чэ́рап;

skull and crossbones чэ́рап і ко́сці (эмблема смерці)

♦

an empty skull пуста́я галава́;

a thick skull ме́дны лоб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чарапо́к, -пка́, мн. -пкі́, -пко́ў, м.

1. Тое, што і чэрап (у 1 знач.).

2. Абломак, асколак разбітай глінянай, фарфоравай, шкляной і пад. пасудзіны.

|| прым. чарапко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэпанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) трэпанацыю чаго‑н. Трэпанаваць чэрап.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brainpan

[ˈbreɪnpæn]

n.

чэ́рап -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Hírnschale

f -, -n чэ́рап

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gehírnschale

f -, -n чэ́рап

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стэгацэфа́л, ‑а, м.

Выкапнёвая драпежная земнаводная жывёліна з пяціпальцымі канечнасцямі, чэрап якой меў суцэльнае пакрыццё з касцей.

[Ад грэч. stego — пакрыццё і kephalē — галава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вузкало́бы прям., перен. узколо́бый;

в. чэ́рап — узколо́бый че́реп;

в. палітыка́н — узколо́бый политика́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)