загру́жанасць, -і, ж.

1. Насычанасць грузамі.

З. чыгункі.

2. Наяўнасць вялікай колькасці работы ў каго-н.

З. справамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераго́н, -у, м.

1. гл. перагнаць.

2. мн. -ы, -аў. Участак чыгункі паміж дзвюма станцыямі.

|| прым. пераго́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кюве́т, -а, Ме́це, мн. -ы, -аў, м.

Канава ўздоўж дарогі або чыгункі для сцёку вады.

|| прым. кюве́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упраўле́нне, -я, н.

Буйная адміністрацыйная ўстанова або орган установы, арганізацыі і пад., які кіруе пэўнай галіной дзейнасці.

Цэнтральнае статыстычнае ў.

У. чыгункі.

|| прым. упраўле́нчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

underpass [ˈʌndəpɑ:s] n.

1. перахо́д, прае́зд пад палатно́м чыгу́нкі

2. падзе́мны, ву́лічны перахо́д; пешахо́дны тунэ́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ві́лкі, -лак.

1. Доўгая драўляная ручка з двума металічнымі паўкруглымі рагамі на канцы, пры дапамозе якой ставяць у печ і вымаюць з печы гаршкі, чыгункі.

2. Тое, што і вілы.

|| прым. ві́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прырэ́йкавы, ‑ая, ‑ае.

Які размяшчаецца каля лініі чыгункі. Прырэйкавая пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэзе́рва ’паласа адчужэння каля чыгункі, шашы’ (Яшк.). З польск. rezerwa < ням. Reserve ’запас, рэзерв’ (Фасмер, 3, 462; Рэйзак, 540).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

roadbed

[ˈroʊdbed]

n.

даро́жнае палатно́, палатно́ чыгу́нкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Bhnkörper

m -s, - палатно́ чыгу́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)