Verbum

анлайнавы слоўнік

е́ле нареч. ледзь, ле́дзьве, чуць;

е́ле дыша́ть ледзь (чуць) ды́хаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу́тнасць, -і, ж.

1. Ступень выразнасці гучання.

Дрэнная ч. радыёперадачы.

2. Магчымасць чуць, слухаць каго-, што-н.

Зона чутнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дачува́ць

‘спазнаваць, чуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ву́сны¹, -аў.

Губы, рот.

Тонкія в.

Чуць з трэціх вуснаў (не непасрэдна, ад каго-н.). З вуснаў у в. (ад аднаго да другога).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

overhear [ˌəʊvəˈhɪə] v. (overheard) падслу́хваць; выпадко́ва/не знаро́к чуць (размову);

overhear snatches of conversation уры́ўкамі чуць размо́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чу́тны, -ая, -ае; чуце́н, чутна́, -но́.

1. Такі, што можна чуць.

Ледзь ч. шэпт старога бору.

2. у знач. вык. Чуецца, гучыць, адчуваецца.

У кнізе ч. подых гераічнай гісторыі Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэдупліка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Словаўтварэнне пры дапамозе падваення асновы слова (напрыклад: чуць-чуць, ледзь-ледзь).

[Ад лац, reduplicatio — падваенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слы́хивать несов., многокр., разг. чуць (не раз, ча́ста).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyczuwać

незак. адчуваць; чуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

е́ле-е́ле нареч. ледзь-ле́дзь, ле́дзьве-ле́дзьве; чуць-чу́ць;

◊

е́ле-е́ле душа́ в те́ле погов. ледзь-ле́дзь душа́ трыма́ецца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)