перечи́нивать несов., разг.

1. (чинить всё, многое) пра́віць, папраўля́ць; (ремонтировать) рамантава́ць; (класть заплаты) ла́таць, ла́піць;

2. (чинить заново) пераво́стрываць (ало́вак);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чыні́ць несов.

1. чини́ть, твори́ть; соверша́ть; де́лать;

ч. суд і распра́ву — чини́ть (твори́ть) суд и распра́ву;

ч. гвалт — чини́ть (соверша́ть) наси́лие;

2. (кудель) де́лать;

◊ запа́с бяды́ не чы́ніць — запа́с карма́на не дерёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чинёный прил., разг. пра́ўлены, рамантава́ны, рапарава́ны; ла́таны, ла́плены; см. чини́ть​I 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чини́ться​II несов., страд. уст. чыні́цца, учыня́цца; рабі́цца; ствара́цца; см. чини́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чи́ненный прич.

1. пра́ўлены, папраўля́ны, рамантава́ны, рапарава́ны; ла́таны, ла́плены;

2. во́страны, заво́страны; см. чини́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исправля́ть несов.

1. (чинить) папраўля́ць, рамантава́ць;

2. (устранять недостатки) выпраўля́ць; (вносить поправки) пра́віць;

3. (обязанности) выко́нваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напраўля́ць несов.

1. (оттачивать лезвие) направля́ть;

2. чини́ть, исправля́ть, нала́живать;

1, 2 см. напра́віць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абла́джваць несов., разг.

1. приводи́ть в поря́док; чини́ть; обла́живать;

2. (выгодно устраивать) обде́лывать, обраба́тывать, обтя́пывать; обла́живать;

1, 2 см. абла́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папраўля́ць несов.

1. поправля́ть, чини́ть, починя́ть, исправля́ть;

2. (ошибку) поправля́ть;

3. поправля́ть, оправля́ть;

4. поправля́ть, восстана́вливать;

1-4 см. папра́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашко́да ж., прям., перен. препя́тствие ср., поме́ха; прегра́да;

прыро́дныя ~ды — есте́ственные препя́тствия;

пераадо́льваць ~ды — преодолева́ть прегра́ды;

рабі́ць ~ды — чини́ть препя́тствия (поме́хи)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)