чаро́т

1. Зараснік высокіх вадзяных ці балотных раслін з сям'і злакавых Рhragmites communis Trin., пустых у сярэдзіне, з пірамідальнай пушыстай мяцёлкай (Кузн. Касп., Нясв., Рэч., Слаўг.). Тое ж чарэт (Стол.), чаротнік (Слаўг.).

2. Зараснік высокіх вадзяных ці балотных раслін з сям'і асаковых Scirpus lacustris L., сітаватых у сярэдзіне (БРС).

□ в. Чараця́нка Жытк.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Чарот Міхась

т. 17, с. 244

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чарот М. 1/238, 241, 375, 612; 2/98, 210, 211, 212, 215, 244, 247, 250, 251, 267, 270; 3/565; 4/53, 270, 352, 379, 476, 596; 6/273, 319, 320, 383, 559, 562, 563; 7/221, 258, 435; 8/362, 399, 499, 509; 9/22, 303, 317, 400; 10/146, 193, 300, 396, 562, 593; 11/202—203, 249, 521, 533; 12/450, 552, 553, 554, 555, 556, 557, 610, 621, 622, 624—625 (укл.), 645

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пахі́ствацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

Хістацца злёгку, час ад часу.

Ісці пахістваючыся.

Чарот пахістваўся ад ветру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Чаро́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чаро́ты
Р. Чаро́т
Чаро́таў
Д. Чаро́там
В. Чаро́ты
Т. Чаро́тамі
М. Чаро́тах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

камы́ш бот. чаро́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bulrush [ˈbʊlrʌʃ] п. bot. чаро́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rush​1 [rʌʃ] n. bot. трыснёг; чаро́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шапаце́ць, -пачу́, -паці́ш, -паці́ць; -паці́м, -паціце́, -паця́ць; -паці́; незак.

Абзывацца шолахам, шумець чым-н. сухім або ўтвараць шолах, шум.

Шапаціць чарот на беразе возера.

Ніва шапаціць спелымі каласамі.

|| наз. шапаце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чаро́тнік м. гл. чарот 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)