пахі́ствацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

Хістацца злёгку, час ад часу.

Ісці пахістваючыся.

Чарот пахістваўся ад ветру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Чаро́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Чаро́ты
Р. Чаро́т
Чаро́таў
Д. Чаро́там
В. Чаро́ты
Т. Чаро́тамі
М. Чаро́тах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

камы́ш бот. чаро́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bulrush [ˈbʊlrʌʃ] п. bot. чаро́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rush​1 [rʌʃ] n. bot. трыснёг; чаро́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шапаце́ць, -пачу́, -паці́ш, -паці́ць; -паці́м, -паціце́, -паця́ць; -паці́; незак.

Абзывацца шолахам, шумець чым-н. сухім або ўтвараць шолах, шум.

Шапаціць чарот на беразе возера.

Ніва шапаціць спелымі каласамі.

|| наз. шапаце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чаро́тнік м гл чарот 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шарасце́ць

‘шумець (шарасцеў чарот, шарасцеў вецер)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шарашчу́ шарасці́м
2-я ас. шарасці́ш шарасціце́
3-я ас. шарасці́ць шарасця́ць
Прошлы час
м. шарасце́ў шарасце́лі
ж. шарасце́ла
н. шарасце́ла
Загадны лад
2-я ас. шарасці́ шарасці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час шарасцячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

куга́

(кр.-тат. qoga)

водная травяністая расліна сям. асаковых; азёрны чарот.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Schilf

n -(e)s, -e чаро́т; трыснёг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)