Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Schilf
n -(e)s, -e чаро́т; трыснёг
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sitowie
н. бат. чарот (Scirpus L.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
куга́
(кр.-тат. qoga)
водная травяністая расліна сям. асаковых; азёрны чарот.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Трасці́на ‘тонкая пласцінка ў бёрдзе’ (ТСБМ, Касп.), ‘чарот, трыснёг’ (Сцяшк., Скарбы; зэльв., віл., ЛА, 1), трасціна́ ‘пласцінка ў бёрдзе’, ‘трыснёг, чарот’ (Сл. ПЗБ), тросціна́ ‘трыснёг, чарот’ (Бес.), трасці́на ‘багністае, зарослае чаротам месца’ (слонім., ДАБМ), тросці́на ‘пласцінка ў бёрдзе’ (ТС), трості́на ‘тс’ (лун., Шатал.), тро́стіна ‘чарот’ (беласт., Сл. ПЗБ), тросты́на ‘тс’, ‘буйное жыта’ (Сл. Брэс.), ст.-бел. тростина, тристина, трстина, трыстина, ‘чарот’ (ГСБМ). Гл. трысціна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
trzcina
ж. бат. трыснёг, трысцё; чарот (Phragmites Adans.);
trzcina cukrowa — цукровы трыснёг (Saccharum L.);
trzcina błotna — чарот
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
reed [ri:d] n.
1. bot. трыснёг, трысцё, чаро́т
2. mus. жале́йка, ду́дка; язычо́к;
the reeds of the orchestra язычко́выя інструме́нты арке́стра
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Міла́ ’чарот лясны, Scirius silvaticus L.’ (Рук. сл. Бяльк.), міліца ’чарот лясны’ (мін., Кіс.). У выніку пераносу назвы міліца з расліны сіт (Juncus L.) (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
oczeret, ~u
м. абл. бат. чарот (Scirpus lacustris)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ро́ссе ’чарот’ (бяроз., Шатал.). Няясна. Магчыма, да pácce (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)