калакалу́ша ж., обл., см. чаро́мха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bird-cherry tree

чаро́мха f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trzemcha

ж. уст. чаромха; калакалуша

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Tráubenkirsche

f -, -n бат. чаро́мха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wéichselkirsche

f -, -n бат. чаро́мха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Кукалу́ша ’чаромха’ (Бяльк., Кіс.). Да калакалуша (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

квітне́нне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. квітнець; цвіценне.

2. Тое, што і квецень. Чаромха над ракою зацвіла, Страсаюць снег свайго квітнення вішні. Ляпёшкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэрапа́дус

(ад лац. cerasus = вішня + padus = чаромха)

міжвідавы гібрыд стэпавай вішні і японскай чаромхі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ап’яня́льны, ‑ая, ‑ае.

Які п’яніць, ад якога хмялеюць, упіваюцца. Сярод дрэў, яшчэ не апранутых у вясновае ўбранне, чаромха нагадвала вялізны букет, ад якога цягнула .. ап’яняльным пахам. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калакалу́ша, ‑ы, ж.

Абл. Чаромха. [Дуня:] І прадпрыемства павінна быць прыгожым. Тым больш на нашай рэчцы. Вакол такія дрэвы, а ўвесну расцвітаюць бэз, калакалуша, краскі на лузе. Губарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)