прыму́льваць

‘крыху ціснуць, націраць што-небудзь; турбаваць, непакоіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыму́льваю прыму́льваем
2-я ас. прыму́льваеш прыму́льваеце
3-я ас. прыму́львае прыму́льваюць
Прошлы час
м. прыму́льваў прыму́львалі
ж. прыму́львала
н. прыму́львала
Загадны лад
2-я ас. прыму́львай прыму́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыму́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тисни́ть несов.

1. ці́снуць;

2. (печатать) уст. друкава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абнасі́цца, -нашу́ся, -но́сішся, -но́сіцца; зак. (разм.).

1. Знасіць усё сваё адзенне, увесь абутак.

А. за гады вучобы.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ад нашэння стаць зручным, прывычным.

Боты абнасіліся, не ціснуць.

|| незак. абно́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыто́птваць (ціснуць уніз) níederdrücken vt (прымінаць); (прымяць) níedertreten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

crush​2 [krʌʃ] v.

1. мяць, камячы́ць

2. ці́снуць, душы́ць, расціска́ць

3. знішча́ць, ні́шчыць, падаўля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ціскану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да ціскаць (у 1, 2 і 4 знач.), ціснуць ​1 (у 1, 2, 4–8 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Цвёрды, грубы, нязграбны. Ліпкія, настылыя сырамяжныя гужы спавіваюць, давяць грудзі.. Нечыя рукі, мерзлыя, дубаватыя, ціснуць за горла... Пташнікаў. // Праставаты, недасканалы. Дубаваты загаловак. Дубаваты адказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пад’ём, -у, м.

1. гл. падняцца, падняць.

2. Участак дарогі, які ідзе ўверх.

Круты п.

3. Выпуклая частка нагі ад пальцаў да шчыкалаткі, над ступнёй.

Боты ціснуць у пад’ёме.

◊

Лёгкі (або цяжкі) на пад’ём (разм.) — лёгка (або з цяжкасцю) адважваецца ісці, ехаць, рухацца, рабіць што-н.

|| прым. пад’ёмны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

п’еза-

(гр. piezo = цісну)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «ціск», «ціснуць».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

crowd​2 [kraʊd] v.

1. то́ўпіцца, стая́ць нато́ўпам, ці́снуцца

2. бітко́м набі́цца; запо́ўніць, перапо́ўніць (якую-н. прастору)

3. ці́снуць, напіра́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)