Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цік 4, цік-ці́к і цік-цік-ці́к, выкл.

Ужываецца гукапераймальна для абазначэння слабых адрывістых мерных гукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цікI мед. Tick m -(e)s; nervöse Zckung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цікIII м. бат. Teakbaum [´ti:k-] m -(e)s, -bäume, Tekbaum m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цікII м. тэкст. (тканіна) Zwllich m -(e)s, -e, Drell m -(e)s, -e, Drllich m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цік1

(фр. tic)

міжвольныя скарачэнні мышцаў твару, шыі і рук як вынік захворванняў нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цік3

(англ. teak)

дзікарослае дрэва сям. вербенавых з моцнай драўнінай, якое расце ў лясной паласе Індыі, Індакітая.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цік2

(гал. tijk, англ. tick)

шчыльная льняная або баваўняная тканіна, звычайна паласатая, якая ўжываецца для абіўкі мэблі, для пашыўкі чахлоў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цік-цік-ці́к

выклічнік

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цік-ці́к

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)