Пату́льны ’ціхі, лагодны, ласкавы’ (ТСБМ). З польск. potulny ’тс’, ’сціплы, павольны, слухмяны, цярплівы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dúldsam

a цярпі́мы, цярплі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

longanimous

[,lɔŋgˈænɪməs]

adj.

доўгацярплі́вы, цярплі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impatient [ɪmˈpeɪʃnt] adj. (with, at) нецярплі́вы; раздражнёны;

an impatient gesture не цярплі́вы жэст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

forbearant

[fɔrˈberənt]

adj.

стры́маны; пабла́жлівы, цярплі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áusdauernd

a цягаві́ты, упа́рты, цярплі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трыва́лы, -ая, -ае.

1. Устойлівы, моцны, які з цяжкасцю паддаецца разбурэнню, надзейны.

Трывалая апора.

Т. будынак.

2. перан. Вынослівы, стойкі, цярплівы.

Т. чалавек.

Т. характар.

3. Які не мяняецца, надзейны, устойлівы.

Т. мір.

Трывалая эканамічная аснова.

4. Пра яду: сытны, пажыўны (разм.).

Т. абед.

|| наз. трыва́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cierpliwy

цярплівы;

papier jest cierpliwy — папера ўсё стрывае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lángmütig

a цярплі́вы; пабла́жлівы, спага́длівы; лаго́дны, пако́рлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пако́рліва прысл., пако́рлівы ergében; únterwürfig, démütig (цярплівы, маўклівы); gefügig, fügsam, hörig (падатлівы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)