па́ліва, -а, н.

Гаручае рэчыва, якое дае цяпло і з’яўляецца крыніцай атрымання энергіі.

Цвёрдае п. (дровы, вугаль). Вадкае п. (нафта).

|| прым. па́ліўны, -ая, -ае.

Паліўныя рэсурсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цеплаэлектрацэнтра́ль, -і, Т -ллю, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Цеплавая электрастанцыя, якая выпрацоўвае электраэнергію і цяпло, якое накіроўваецца спажыўцам у выглядзе гарачай вады і пары (ЦЭЦ).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

warmth [wɔ:mθ] n.

1. цяпло́, цеплыня́;

the warmth of the sun со́нечнае цяпло́

2. сардэ́чнасць; сардэ́чная цеплыня́;

warmth of lo ve любо́ўны запа́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разагрэ́цца, -э́юся, -э́ешся, -э́ецца; зак.

1. Стаць цёплым, гарачым; нагрэцца.

Суп разагрэўся.

2. Адчуць цяпло ў сваім целе, сагрэцца (разм.).

Р. ў рабоце.

|| незак. разаграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неправо́днасць, ‑і, ж.

Спец. Няздольнасць праводзіць электрычнасць і цяпло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплатво́рны, ‑ая, ‑ае.

Здольны ўтвараць цяпло. Цеплатворны матэрыял. Цеплатворнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

atomic heat

а́тамнае цяпло́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

emit [ɪˈmɪt] v. выдзяля́ць, вылуча́ць (цяпло, святло і да т.п.), выпраме́ньваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

generate [ˈdʒenəreɪt] v.

1. fml параджа́ць; выкліка́ць

2. tech. вырабля́ць (цяпло, электрычнасць)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Паце́пліць ’вытапіць (грубку)’ (Нас.; мядз., паст., Сл. ПЗБ). Рус. потеплить (свечку перад іконай) ’запаліць, каб свечка пагарэла, а потым пагасіць яе’. Да цяпло, цёплы (гл.). Магчыма, гэта калька-балтызм, параўн. літ. šildyti, apšildyti ’апальваць, тапіць’ — šiltis, šiluma ’цяпло’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)