díckflüssig

a густы́, цягу́чы, загу́слы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вя́зкі, ‑ая, ‑ае.

Клейкі, ліпкі, цягучы. Вязкі грунт. Вязкае масла. □ Пачынаецца нізіна. Зямля стала вязкай, усюды купіны, .. шмат вываратняў. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Праця́жны ’які гучыць павольна, цягуча, не адрывіста’ (ТСБМ), ’марудлівы’ (люб., Сл. ПЗБ). Рус. протя́жный ’павольны, цягучы’, укр. протя́жний ’працяглы’. Гл. папярэдняе слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мо́ташны, ‑ая, ‑ае.

1. Ад якога становіцца моташна (у 1, 3 знач.). Моташны пах.

2. перан. Агідны, прыкры. Быў апошні вечар у Адэсе, цягучы і моташны. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

semifluid

[,semiˈflu:ɪd]

adj.

ве́льмі густы́, вя́зкі, цягу́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дуктыло́метр

(ад лац. ductilis = цягучы + -метр)

прыбор для вызначэння цягучасці асфальту, смалы, фарбы і іншых матэрыялаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ropy

[ˈroʊpi]

adj.

1) цягу́чы

2) як вяро́ўка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

viscous

[ˈvɪskəs]

n.

1) лі́пкі, цягу́чы

2) віско́зны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

viscid

[ˈvɪsɪd]

adj.

густы́ і вя́зкі, лі́пкі, кле́йкі; цягу́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ны́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад ныць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Цягучы, тупы (пра боль). Нейкі непрыемны асадак гарэў на сэрцы, аддаваўся ў ім тупым ныючым болем. Лынькоў.

3. Дзеепрысл. незак. ад ныць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)