це́зарь ист. цэ́зар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэ́сар, ‑а, м.

Гіст. Тое, што і цэзар, кесар.

[Ад лац. caesar.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́сар, ‑а, м.

1. Тытул старажытнарымскіх імператараў; цэзар.

2. Уст. Манарх, уладар.

[Грэч. káiser ад лац. caesar — ад імя Юлія Цэзара.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cesarz

м. цэзар; кесар; імператар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

юлія́нскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з сістэмай летазлічэння, якую ўвёў у 46 г. да н. э. рымскі імператар Юлій Цэзар. Юліянскі каляндар.

[Лац. Julianus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Cäsar

['tsε-]

m -sáren, -sáren гіст. цэ́зар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Caesar

[ˈsi:zər]

n.

1)

а) Цэ́зар (імя́)

б) цэ́зар -а m. (ты́тул)

2) імпэра́тар -а, ке́сар -а m

3) аўтакра́т -а, дыкта́тар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

юлія́нскі

(лац. iulianus, ад Julius Caesar = Юлій Цэзар)

звязаны з сістэмай летазлічэння, якую ўвёў рымскі імператар Юлій Цэзар (гл. каляндар 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АКТАВІЯ́Н Гай Юлій Цэзар, гл. Аўгуст Гай Актавій.

т. 1, с. 209

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ке́сар

(гр. kaisar, ад лац. Caesar = прозвішча Юлія Цэзара)

тое, што і цэзар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)