Цэзар Гай 1/360, 569; 2/282; 3/317; 7/199, 323; 5/273, 284, 301; 6/15, 379, 413; 9/214, 215, 457; 10/53, 615; 11/139

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Цэзар Гай Юлій

т. 17, с. 160

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Актавіян Гай Юлій Цэзар, гл. Аўгуст Гай Актавій

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

це́зарь ист. цэ́зар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэ́сар, ‑а, м.

Гіст. Тое, што і цэзар, кесар.

[Ад лац. caesar.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́сар, ‑а, м.

1. Тытул старажытнарымскіх імператараў; цэзар.

2. Уст. Манарх, уладар.

[Грэч. káiser ад лац. caesar — ад імя Юлія Цэзара.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cesarz

м. цэзар; кесар; імператар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цэ́сар

гл. цэзар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

юлія́нскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з сістэмай летазлічэння, якую ўвёў у 46 г. да н. э. рымскі імператар Юлій Цэзар. Юліянскі каляндар.

[Лац. Julianus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Cäsar

['tsε-]

m -sáren, -sáren гіст. цэ́зар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)