гіпаменарэ́я

(ад гіпа- + аменарэя)

аслабленне менструальнага цыкла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыкладро́м

(ад цыкла- + -дром)

тое, што і веладром.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыклапарафі́ны

(ад цыкла- + парафін)

тое, што і нафтэны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цы́ста, ‑ы, ДМ ‑сце, ж.

1. Шчыльная абалонка вакол некаторых аднаклетачных жывёльных і раслінных арганізмаў, якая засцерагае іх пры неспрыяльным навакольным асяроддзі ці ў пэўныя моманты іх жыццёвага цыкла.

2. Спец. Асобая скрынка для захавання старажытных рукапісаў, папірусаў. Металічная цыста.

[Ад грэч. kýstis — мачавы пузыр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыклабута́н

(ад цыкла- + бутан)

бясколерны, са слабым пахам газ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыклагра́ма

(ад цыкла- + -грама)

фатаграфічны здымак светлага рухомага пункта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інтэрфа́за

(ад інтэр- + фаза)

стадыя жыццёвага цыкла клеткі паміж двума паслядоўнымі дзяленнямі мітозу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыклаты́мія цыклатымі́я

(ад цыкла- + гр. thymos = душа)

псіхічнае захворванне (псіхоз), лёгкая форма цыклафрэніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыклатро́н

(ад цыкла- + -трон)

спецыяльны складаны прыбор для павелічэння энергіі руху зараджаных ядзерных часціц.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

э́струс

(н.-лац. oestrus, ад гр. oistros = страсць)

адна са стадый палавога цыкла млекакормячых; цечка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)