дэсе́рт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Салодкія стравы, садавіна ці цукеркі, якія падаюцца ў канцы абеду.

|| прым. дэсе́ртны, -ая, -ае.

Дэсертнае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чы́мся¹, злуч. параўнальны (разм.).

Ужыв. для сувязі параўнальных зваротаў, якія паясняюць адзін з членаў сказа ў форме вышэйшай ступені параўнання.

Мёд саладзейшы, ч. цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ледзянцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляе цца ледзянцом. Ледзянцовыя цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гасці́на, -ы, ж. (нар.-паэт.).

1. зб. Госці.

Да нас сабралася вялікая г.

2. Прыём гасцей, частаванне.

Для гасціны ў мяне ёсць і мёд, і цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цуке́рачнік, ‑а, м.

Кандытар, які вырабляе цукеркі; рабочы цукерачнай фабрыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ассорти́ асарці́ нескл., ср.;

мясное ассорти́ мясно́е асарці́;

конфе́ты ассорти́ цуке́ркі асарці́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мармела́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мармеладу. Мармеладны цэх. // Зроблены, прыгатаваны з мармеладу. Мармеладныя цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэсе́рт, ‑у, М ‑рце, м.

Салодкія стравы, садавіна, цукеркі і інш., якія падаюцца у канцы абеду.

[Фр. dessert.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глазурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) глазурай. Глазураваць керамічныя вырабы. Глазураваць цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развярце́ць, ‑вярчу, ‑верціш, ‑верціць; зак., каго-што.

Вызваліць ад абгорткі; разгарнуць заверчанае. Развярцець палец. Развярцець цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)