запляска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. Зрабіць пляскатым.

З. цвік.

2. Выраўнаваць, удараючы, прыпляскаць.

З. лапатай зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ганта́ль, ‑я, м.

Цвік, якім прыбіваюць гонту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адагну́ць сов. отогну́ть;

а. цвік — отогну́ть гвоздь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вухна́ль, ‑я, м.

Плоскі цвік, якім прыбіваюць падковы.

[Ад ням. Hufnagel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвічо́к, ‑чка, м.

Памянш. да цвік; невялікі цвік. Невядомы злачынец, відаць, адкалупаў кіт, падаставаў цвічкі, якія трымалі шкло, выняў шыбу і, прасунуўшы руку ўсярэдзіну, адшчапіў кручок. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ржа́вый іржа́вы, (после гласных) ржа́вы;

ржа́вый гвоздь іржа́вы цвік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

Выпрастаць, адвярнуць загнутае.

А. цвік.

|| незак. адгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адгіна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закрыві́цца, ‑крывіцца; зак.

Разм. Стаць крывым; скрывіцца. Цвік закрывіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заржа́ўлены і заіржа́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Заржавелы, іржавы. Заржаўлены цвік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stud [stʌd] n.

1. кно́пка, за́пінка

2. цвік з вялі́кай пле́шкаю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)