ловчи́ть несов., прост. хітры́ць, хітрава́ць; круці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bypass​2 [ˈbaɪpɑ:s] v. аб’язджа́ць, абхо́дзіць; віля́ць, хітры́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fox​2 [fɒks] v. infml

1. ста́віць у тупі́к

2. хітрава́ць, хітры́ць, абду́рваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пахітры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Хітрыць некаторы час. Выслухаўшы, каваль зашаптаў яму ў самае вуха: — Які ты нездагадлівы! Ты пахітры розумам. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шальмава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; незак. (разм.).

1. каго (што). Ганьбаваць, знеслаўляць.

Ш. сумленнага чалавека.

2. Весці сябе несумленна ў якой-н. справе; хітрыць.

Ш. у картачнай гульні.

|| зак. ашальмава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны.

|| наз. шальмава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шальмава́ць

(ням. schelmen)

1) ганьбаваць, знеслаўляць каго-н.;

2) хітрыць, падманваць.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Віхля́ць (БРС, Нас., Бяльк., Гарэц., КТС), віхлі́ць ’віляць хвастом’; ’хітрыць’ (КЭС, лаг.), віхле́ць ’прагнуць’ (Юрч.); ’хітрыць’ (КТС). Рус. вихля́ть, укр. вихля́ти, польск. wichlać і wichlić, з XVII ст. wikłać (Брукнер, 612), чэш. vichlať ’інтрыгаваць’, viklati ’вагацца’, славен. vihljáti ’веяць, варушыць’. Відавочна, вытворнае ад віхаць (Фасмер, 1, 324). Махэк₂ (689) выводзіць непасрэдна ад віць пры дапамозе фарманта ‑chlati.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мыдля́цца ’падлашчвацца’ (астрав., Сл. ПЗБ). Не зусім ясна. Відавочна, кантамініраванае ўтварэнне, адным з кампанентаў якога з’яўляецца польск. mydlkować ’віляць, круціць, хітрыць, маніць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

List

f -, -en хі́трасць, кава́рства, по́дласць

zu éiner ~ gréifen*, éine ~ gebráuchen — хітры́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мудрава́ць

1. klügeln vi; herúmtüfteln vi (над чым-н an D);

2. (хітрыць) um etw. herúmreden; etw. verkomplizíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)