ловчи́ть несов., прост. хітры́ць, хітрава́ць; круці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kníffeln

vi разм. хітрава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вахлява́ць

‘махляваць, круціць, хітраваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вахлю́ю вахлю́ем
2-я ас. вахлю́еш вахлю́еце
3-я ас. вахлю́е вахлю́юць
Прошлы час
м. вахлява́ў вахлява́лі
ж. вахлява́ла
н. вахлява́ла
Загадны лад
2-я ас. вахлю́й вахлю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вахлю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мікі́ціць

‘хітраваць, махляваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мікі́чу мікі́цім
2-я ас. мікі́ціш мікі́ціце
3-я ас. мікі́ціць мікі́цяць
Прошлы час
м. мікі́ціў мікі́цілі
ж. мікі́ціла
н. мікі́ціла
Загадны лад
2-я ас. мікі́ць мікі́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мікі́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

fox​2 [fɒks] v. infml

1. ста́віць у тупі́к

2. хітрава́ць, хітры́ць, абду́рваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

плутова́ть несов., разг. махлява́ць, круці́ць; (обманывать) ашу́кваць; (хитрить) хітрава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хімі́чыць

‘вынаходзіць, займацца вопытамі (хімічыць нешта); хітраваць (без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хімі́чу хімі́чым
2-я ас. хімі́чыш хімі́чыце
3-я ас. хімі́чыць хімі́чаць
Прошлы час
м. хімі́чыў хімі́чылі
ж. хімі́чыла
н. хімі́чыла
Загадны лад
2-я ас. хімі́ч хімі́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хімі́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пахітрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Хітраваць некаторы час. — Трэба ведаць, на што згаджацца, — Надзяй вырашыў, што ў яго становішчы не грэх пахітраваць. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

weasel​2 [ˈwi:zl] v. хітрава́ць

weasel out [ˌwi:zlˈaʊt] phr. v. infml, derog. віля́ць; ухіля́цца, выкру́чвацца, уніка́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prevaricate

[prɪˈværɪkeɪt]

v.i.

1) хітрава́ць, круці́ць, махлява́ць; ілга́ць; мані́ць

2) гавары́ць ухі́льна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)