хрусцець - Пошук

хрупасце́ць

‘хрусцець, храбусцець’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	хрупашчу́	хрупасці́м
2-я ас.	хрупасці́ш	хрупасціце́
3-я ас.	хрупасці́ць	хрупасця́ць
Прошлы час
м.	хрупасце́ў	хрупасце́лі
ж.	хрупасце́ла
н.	хрупасце́ла
Загадны лад
2-я ас.	хрупасці́	хрупасці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час	хрупасцячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захру́паць

‘пачаць хрупаць - патрэскваць, хрусцець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	захру́паю	захру́паем
2-я ас.	захру́паеш	захру́паеце
3-я ас.	захру́пае	захру́паюць
Прошлы час
м.	захру́паў	захру́палі
ж.	захру́пала
н.	захру́пала
Загадны лад
2-я ас.	захру́пай	захру́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	захру́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хру́паць

‘трашчаць, патрэскваць, хрусцець, храбусцець’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	хру́паю	хру́паем
2-я ас.	хру́паеш	хру́паеце
3-я ас.	хру́пае	хру́паюць
Прошлы час
м.	хру́паў	хру́палі
ж.	хру́пала
н.	хру́пала
Загадны лад
2-я ас.	хру́пай	хру́пайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	хру́паючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

chrupać

незак. хрусцець, храбусцець; хрупаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

crunch² [krʌntʃ] v.

1. гры́зці, жава́ць з хру́стам

2. хрусце́ць, храбусце́ць (на зубах); скрыпе́ць (пад нагамі, пад калёсамі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шарсце́ць, ‑ціць; незак.

Абл. Шуршэць, хрусцець (пра што‑н. шорсткае, сухое). Сошка крывенькая дол рэжа плытка, Толькі пясочак шарсціць. Колас. Хлопцу адчулася, як тое шкло шарсціць і скрыгоча ў яго пад нагамі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хру́пать несов., разг.

1. (издавать хруп І) хрусце́ць, хруста́ць, храбусце́ць;

2. (есть с хрустом) хру́мстаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хру́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Аднакр. да хрустаць, хрусцець.

2. Зламацца з хрустам. Каса ў шыйцы хруснула і засталася ў купіне. Крапіва. Вол як рэзнуўся лбом у вароты, дык тыя хруснулі, а сам ён і асеў на пярэднія ногі. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэпіта́цыя

(ад лац. krepitare = скрыпець, хрусцець)

мед. адчуванне хрусту ў месцах пераломаў, у суставах пры адкладванні солей, у лёгкіх пры дыханні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хрусте́ть несов.

1. (издавать хруст) хрусце́ць, храбусце́ць;

2. (ломать с хрустом) храбуста́ць, хру́стаць;

3. (жевать с хрустом) хру́мстаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum