хро́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хро́сны хро́сная хро́снае хро́сныя
Р. хро́снага хро́снай
хро́снае		 хро́снага хро́сных
Д. хро́снаму хро́снай хро́снаму хро́сным
В. хро́сны (неадуш.)
хро́снага (адуш.)		 хро́сную хро́снае хро́сныя (неадуш.)
хро́сных (адуш.)
Т. хро́сным хро́снай
хро́снаю		 хро́сным хро́снымі
М. хро́сным хро́снай хро́сным хро́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

godmother

[ˈgɑ:d,mʌðər]

n.

хро́сная ма́ці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

godparent [ˈgɒdˌpeərənt] n. хро́сны ба́цька або́ хро́сная ма́ці;

godparents хро́сныя бацькі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кума́, ‑ы, ж.

Хросная маці ў адносінах да бацькоў хросніка і да хроснага бацькі. За бабу была Аўдоцця, а за куму Настулька. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Táufpatin

f -, -en хро́сная ма́ці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

chrześniaczka

ж. хросніца; хросная дачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хро́сніца, ‑ы, ж.

Уст. Хросная дачка ў адносінах да хросных бацькоў. Дзядзька Раман, чалавек дасціпны, бывалы, узяў сабе ролю гаспадара, па вясковых законах у яго на гэта было маральнае права: Саша — яго хросніца. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Pátin

f -, -nen

1) хро́сная (ма́ці)

2) хро́сніца, хрэ́сніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

córka

ж. дачка;

~a chrzestna — хросніца; хросная дачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хро́снік, ‑а, м.

Уст. Хросны сын у адносінах да хросных бацькоў. Праўда, хросная Вольга Епіфанаўна, тая, якой Максім паказваў свае першыя вершы па-беларуску, хоць і не разумела, не спачувала ў галоўным, але, добрая душа, не адмовіла хросніку ў просьбе выпісаць для яго спачатку «Нашу долю», а потым «Нашу ніву». М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)