whimper [ˈwɪmpə] v. хны́каць, скуго́ліць; ныць; скавыта́ць (пра сабаку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пахны́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Хныкаць некаторы час. Ліпка пахныкала трохі, а потым згадзілася. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bitch​2 [bɪtʃ] v. infml (about) ска́рдзіцца; скуго́ліць, хны́каць; бурча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расхны́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна і доўга хныкаць. — Ну, годзе вам, расхныкаліся. Не здолелі — не наракайце. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скули́ть несов.

1. (о собаке) скавыта́ць;

2. (плакать) разг. скуго́ліць; хны́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хны́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. хныкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Хто справу хныканнем распачынае, Той добрых вынікаў не мае. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skamlać

незак. скавытаць; скуголіць; хныкаць; канькаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

со́плі, ‑яў; адз. сопля, ‑і, ж.

Разм. Слізь, выдзяленні з носа; смаркачы.

•••

Соплі распусціць — праявіць маладушша; пачаць ныць, хныкаць.

Соплі ўцерці (груб.) — тое, што і уцерці нос (гл. уцерці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падма́нвацца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Дражніцца, узбуджаючы чыю‑н. цікаўнасць. Торба чамусьці вельмі ж поўная, і тата падманваецца, не хоча яе развязваць. Алесь злуецца, пачынае хныкаць. Брыль.

падма́нвацца ​2, ‑аецца; незак.

Зал. да падманваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mazgaić się

незак.

1. валаводзіцца, марудзіць;

2. хныкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)