хлысто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Жан. да хлыст ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стусі́на ж.

1. разг. хлыст м.;

2. обл. ды́лда м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэк, ‑а, м.

Хлыст, які выкарыстоўваецца пры верхавой яздзе. [Гжэцкі] ездзіў на падгалістай гнядой кабыліцы, замест арапніка павесіўшы на руку стэк, абвіты палоскамі чырвонай лакірованай скуры. Скрыган.

[Англ. stick.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэк

(англ. stick)

хлыст, які выкарыстоўваецца пры верхавой яздзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шамбер’е́р

(фр. chambrière)

доўгі хлыст, які выкарыстоўваецца ў цырку для дрэсіроўкі коней.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дубе́ц, -бца́ м. хворости́на ж., хлыст; прут;

з дубцо́ў пляту́ць кашы́ — из пру́тьев плету́т корзи́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прут м. прут, род. пру́та́ м.; (деревянный — ещё) па́лка, -кі ж.; (хлыст) дубе́ц, -бца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rod [rɒd] n.

1. прут, пруто́к, лазі́на;

a fishing rod ву́дачка

2. fml ро́зга, хлыст

3. стры́жань (металічны)

♦

make a rod for one’s own back ≅ капа́ць я́му само́му сабе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

horsewhip

[ˈhɔrshwɪp]

1.

n.

пу́га f., хлыст -а́ m.

2.

v.t.

хваста́ць, сьцяба́ць пу́гай (каня́), бічава́ць, хваста́ць бізуно́м (чалаве́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пру́тик м., уменьш. пруто́к, -тка́ м., пру́цік, -ка м.; (деревянный — ещё) па́лачка, -чкі ж.; (хлыст) ду́бчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)