рэ́ха-хва́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́ха-хва́ля рэ́ха-хва́лі
Р. рэ́ха-хва́лі рэ́ха-хва́ль
Д. рэ́ха-хва́лі рэ́ха-хва́лям
В. рэ́ха-хва́лю рэ́ха-хва́лі
Т. рэ́ха-хва́ляй
рэ́ха-хва́ляю		 рэ́ха-хва́лямі
М. рэ́ха-хва́лі рэ́ха-хва́лях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ХВАЛЯМÉР, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У радыётэхніцы: прыбор для вымярэння даўжыні элекграмагнітных хваль або частаты электрамагнітных ваганняў.

2. У марской справе: прыбор для вызначэння вышыні, даўжыні і перыяду, а таксама хуткасці і напрамку распаўсюджання марскіх хваль.

|| прым. хвалямéрны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усплёск, -у, мн. -і, -аў, м.

Узнятая хваля, а таксама гук, шум, які яна ўтварае.

Усплёскі хваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аванпо́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Абароненая ад хваль знешняя частка порта.

|| прым. аванпо́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбіва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Прыстасаванне для адбівання светлавых, цеплавых і інш. праменяў, хваль і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

white horses [ˌwaɪtˈhɔ:sɪz] n. pl. BrE пе́ністыя грабяні́ хваль, бара́нчыкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мол, -а, мн. -ы, -аў, м.

Партовае збудаванне ў выглядзе высокага і доўгага вала, якое засцерагае судны ад марскіх хваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галагра́фія, -і, ж.

Спосаб атрымання аб’ёмнага адлюстравання, заснаваны на ўзаемным дзеянні (накладанні адной на адну) светлавых хваль.

|| прым. галаграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плёскат, -у, ДМ -каце, м.

Шум ад падзення хвалі на што-н., ад удару чым-н. па вадзе.

П. хваль.

П. вёсел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыёвыпрамяне́нне, ‑я, н.

Выпрамяненне электрамагнітных хваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)