Рабочы харавы рух (муз., Германія) 3/444, 450

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

хорово́й харавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́ровый бот. ха́равы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хорма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

Кіраўнік хору, харавы дырыжор.

|| прым. хорма́йстарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Харава́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Харава́
Р. Харавы́
Д. Хараве́
В. Хараву́
Т. Хараво́й
Хараво́ю
М. Хараве́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

імша́, -ы́, ж.

1. У каталіцкай царкве: літургія, абедня.

2. Харавы музычны твор, прызначаны для літургіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

choral [ˈkɔ:rəl] adj. харавы́;

a choral society харавы́ анса́мбль;

a choral service eccl. слу́жба з хо́рам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chóralny

харавы;

śpiew chóralny — харавы спеў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

choral

[ˈkɔrəl]

adj.

харавы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

самадзе́йны, -ая, -ае.

1. Які дзейнічае самастойна, уласнымі творчымі сіламі, па ўласным пачыне.

2. Які мае адносіны да самадзейнасці (у 2 знач.).

Самадзейнае мастацтва.

С. харавы калектыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)