хвата́ць несов., см. хапа́ць 1, 4, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Аднакр. да ха́паць, хапа́ць (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́панне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ха́паць — ха́пнуць.

хапа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. хапа́ць — хапану́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зяха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).

Хапаць паветра раскрытым ротам.

|| аднакр. зяхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, зехняце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. зяха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заца́пывать несов. заца́пваць, хапа́ць; лаві́ць; грэ́бці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцепля́ть несов. (цепко схватывать), разг. хапа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хвата́ць разм. гл. хапаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нахо́пваць

‘хапаць, набіраць каго-небудзь, што-небудзь, чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нахо́пваю нахо́пваем
2-я ас. нахо́пваеш нахо́пваеце
3-я ас. нахо́пвае нахо́пваюць
Прошлы час
м. нахо́пваў нахо́пвалі
ж. нахо́пвала
н. нахо́пвала
Загадны лад
2-я ас. нахо́пвай нахо́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нахо́пваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

селяпа́ць

‘спрытна чэрпаць, хапаць, хлябтаць лыжкай што-небудь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. селяпа́ю селяпа́ем
2-я ас. селяпа́еш селяпа́еце
3-я ас. селяпа́е селяпа́юць
Прошлы час
м. селяпа́ў селяпа́лі
ж. селяпа́ла
н. селяпа́ла
Загадны лад
2-я ас. селяпа́й селяпа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час селяпа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ха́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Хапаць паветра раскрытым ротам; цяжка дыхаць.

Хворы ледзь хаўкае.

2. Пазяхаць.

|| аднакр. ха́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. ха́ўканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)