фіксава́цца несов., страд. фикси́роваться; см. фіксава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фіксава́ны в разн. знач. фикси́рованный; см. фіксава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фіксава́нне ср., в разн. знач. фикси́рование; см. фіксава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

anchor​2 [ˈæŋkə] v.

1. ста́віць на я́кар

2. фіксава́ць; замацо́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фіксава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. фіксаваць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. фіксавацца. Фіксаванне сігналу. Фіксаванне малюнка. Фіксаванне плёнкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фікса́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. фіксаваць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. фіксавацца. Фіксацыя ўвагі. Фіксацыя тканкі. Фіксацыя землетрасення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіксава́цца, ‑суецца; незак.

1. Спец. Замацоўвацца ў адпаведным становішчы. Дэталь фіксуецца.

2. Адзначацца, замацоўвацца, запісвацца (у свядомасці, на паперы і пад.).

3. Сканцэнтроўвацца, з’асяроджвацца.

4. Канчаткова вызначацца, устанаўлівацца.

5. Зал. да фіксаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

arretíeren

vt

1) арыштава́ць, затрыма́ць

2) блакі́раваць, фіксава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verríegeln

vt

1) зачыня́ць (на клямку, засаўку, ланцужок)

2) тэх. фіксава́ць сто́парам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ustalać

незак.

1. усталёўваць; вызначаць; замацоўваць;

2. тэх. замацоўваць; фіксаваць; стабілізаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)