БЕЛАРУ́СКАЯ ДЭПУТА́ЦКАЯ ФРА́КЦЫЯ «ЗМАГА́ННЕ» ЗА ІНТАРЭ́СЫ СЯЛЯ́Н І РАБО́ЧЫХ,

гл. ў арт. «Змаганне».

т. 2, с. 411

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фра́кция​I полит. фра́кцыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фра́кция​II хим. фра́кцыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безбялко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае ў сваім саставе бялку. Безбялковая фракцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

комфра́кция (коммунисти́ческая фра́кция) камфра́кцыя, -цыі ж. (камуністы́чная фра́кцыя).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

frakcja

ж. фракцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ду́мскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дзяржаўнай або гарадской думай (гл. дума ​2). Думская фракцыя сацыял-дэмакратаў. Думская дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальшаві́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бальшавізму, бальшавікоў. Бальшавіцкая праграма. Бальшавіцкая тактыка. Бальшавіцкая фракцыя. // Уласцівы бальшавікам. Бальшавіцкая прынцыповасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fraktión

f -, -en

1) ча́стка

2) фра́кцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

faction​1 [ˈfækʃn] n.

1. фра́кцыя; групо́ўка

2. рознагало́ссе; разыхо́джанне;

a party divided by faction па́ртыя, яку́ю падзяля́юць разыхо́джанні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)