Verbum

анлайнавы слоўнік

«Чароўная флейта»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

flute [flu:t] n. mus. фле́йта

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flet, ~u

м. флейта;

flet prosty — блок-флейта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Flöte

f -, -n фле́йта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пі́кала, нескл., н.

Назва самага маленькага і самага высокага па гучанню музычнага інструмента пэўнага віду (флейта, домра і г. д.).

[Ад іт. piccolo — малы, маленькі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

flecik

м. муз. флейта-пікала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Quérflöte

f -, -n папярэ́чная фле́йта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Píkkoloflöte

f -, -n муз. фле́йта-пі́кала

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

флейты́ст

(ад флейта)

музыкант, які іграе на флейце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

recorder

[rɪˈkɔrdər]

1) пі́сар -а m.

2) апара́т для гуказа́пісу

3) блёк-фле́йта f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)