фе́нікс м. міфал. Phönix m -, -e;

паўста́ць як фе́нікс з по́пелу wie ein Phönix aus der Ásche stéigen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фе́нікс

(гр. phoiniks)

1) казачная птушка ў міфалогіі старажытных народаў (фінікійцаў, егіпцян і інш.), якая ў старасці спальвала сябе, а потым зноў узнікала з попелу;

2) перан. сімвал вечнага абнаўлення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фе́никс миф. фе́нікс, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

feniks

м. міф. фенікс;

odrodzić się jak feniks z popiołów — адрадзіцца з попелу, як птушка Фенікс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Phönix

m - i -es, -e фе́нікс (казачная птушка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)