Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
feudál
a
1) феада́льны
2) арыстакраты́чны
3) шыко́ўны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ма́нар
(англ. manor, ад лац. manere = пражываць)
феадальны маёнтак у сярэдневяковай Англіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
феада́л
(с.-лац. feudalis = феадальны)
прадстаўнік пануючага класа пры феадалізме, памешчык-прыгоннік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
феадалі́зм
(ад с.-лац. feudalis = феадальны)
грамадска-эканамічная фармацыя 1, заснаваная на манапольнай уласнасці феадалаў на зямлю і сродкі вытворчасці і няпоўнай уласнасці на прыгонных сялян.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фальва́рак, ‑рка, м.
1. У феадальнай Польшчы, Літве, Беларусі і на Украіне — панская гаспадарка з комплексам будынкаў, заснаваная на паншчыннай працы сялян. Рост і ўмацаванне феадальнай уласнасці ўзмацнялі феадальны прыгнёт, абеззямельванне сялянства (ствараліся фальваркі, павялічваліся панскія ўгоддзі).«Полымя».
2. Невялікая панская сядзіба, хутар. На гэтай палянцы, за паўвярсты ад дарогі, раскінулася чыясь пасада, як сярэдняй рукі фальварак, з усімі прыбудоўкамі, садам і прасторным дваром.Колас.Потым, калі .. [Адам] пасталеў,.. яго сэрца паранілі чорныя вочы паненкі з суседняга фальварка.Новікаў.
[Польск. folwark ад ням. Vorwerk — хутар.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)