faszysta

м. фашыст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фашы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да фашыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чорнаруба́шачнік, ‑а, м.

Гіст. Італьянскі фашыст (называецца так з-за чорнай рубашкі — формы італьянскіх фашыстаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Black Shirt

чо́рнакашу́льнік -а, фашы́ст -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

closet​2 [ˈklɒzɪt] adj. скры́ты; схава́ны, та́йны, тае́мны, патае́мны;

a closet fascist замаскірава́ны фашы́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

антыфашы́ст

(ад анты- + фашыст)

чалавек, які змагаецца супраць фашызму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

fascist

[ˈfæʃɪst]

1.

n.

фашы́ст -а m.

2.

adj.

фашы́сцкі, фашысто́ўскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ашчэ́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

1. Пагрозна, злосна выскаліць зубы (пра жывёл). Драпежнік люта ашчэрыўся, хацеў ухапіць зубамі вясло, але не паспеў. Краўчанка.

2. Са злосцю накінуцца, напусціцца на каго‑н. — Да партызан хадзіў? — ашчэрыўся фашыст і раптам загадаў: — Здымай валёнкі! Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перафарбава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад перафарбаваць.

2. перан.; у знач. прым. Разм. Які выдае сябе за каго‑н. другога, не мяняючы сутнасці сваіх папярэдніх поглядаў, перакананняў. Дыверсію на шахце зрабіў інжынер Фюльграбе... Перафарбаваны фашыст, стары воўк, а мы паверылі яго авечай скуры. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывалі́цца 1, ‑валюся, ‑валішся, ‑валіцца; зак.

Прыхіліўшыся, абаперціся аб каго‑, што‑н. [Дзедзіха] паспеў толькі прываліцца спіной да камля, не помніў, як асунуўся, сеў у снег, знямеў. Пташнікаў. Фашыст крэкнуў і са скрыўленым грымасай тварам... застыў у зняменні, прываліўшыся плячыма да сцяны. Сіняўскі.

прывалі́цца 2, ‑валіцца; зак.

Трохі, не поўнасцю зваліцца (пра сукно).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)