fortuna

ж.

1. фартуна, шчасце;

2. маёмасць, багацце;

fortuna kołem się toczy — шчасце зменлівае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fortune

[ˈfɔrtʃən]

n.

1) бага́цьце n.

2) до́ля f.; лёс -у m.; то́е, што ма́е ста́цца

to tell someone’s fortune — наваражы́ць каму́

3) шча́сьце n.; уда́ча, фарту́на f.; бага́цьце n., дабрабы́т -у m., даста́так -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)