Міжнародны фанетычны алфавіт 10/281

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

phonetic [fəˈnetɪk] adj. фанеты́чны;

a phonetic alphabet фанеты́чны алфаві́т;

a phonetic transcription фанеты́чная транскры́пцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фонети́ческий фанеты́чны;

фонети́ческая транскри́пция фанеты́чная транскры́пцыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

архаі́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Слова, моўны выраз або граматычная форма, якія ўстарэлі і выйшлі з агульнага ўжывання.

Лексіка-фанетычны а.

2. Перажытак мінулага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fonetyczny

фанетычны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

IPA [ˌaɪpi:ˈeɪ] (скар. ад International Phonetic Alphabet) Міжнаро́дны фанеты́чны алфаві́т, МФА

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

phonétisch

a фанеты́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

láutlich

a гукавы́, фанеты́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

акамада́цыя, -і, ж. (кніжн.).

1. Прыстасаванне (арганізма).

2. У мовазнаўстве: фанетычны працэс прыстасавання вымаўлення сумежных зычных і галосных гукаў, у выніку чаго ўласцівасць аднаго гука часткова пашыраецца на іншы.

○

Акамадацыя вока — здольнасць вока прыстасоўвацца да разгляду прадметаў на розных адлегласцях.

|| прым. акамадацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Zirkumfléx

m -es, -e цыркумфле́кс (фанетычны знак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)