фальцава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фальцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фальцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальцава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад фальцаваць.

2. у знач. прым. Спец. Сагнуты, з фальцамі (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фо́лдэр

(ад англ. fold = складка)

1) нясшытая кніжачка, буклет, брашура, часцей за ўсё рэкламная;

2) фальцавальная машына (гл. фальцаваць 1).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фальц

(ням. Falz)

1) месца змацавання тонкіх металічных лістоў;

2) прамавугольны паз уздоўж краю дошкі, бруса;

3) месца згібу аддрукаваных аркушаў кнігі, брашуры, часопіса пры фальцаванні (гл. фальцаваць 3).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)