пахо́дня ж., уст. фа́кел м.; фона́рь м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́кельшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто нясе факел у час шэсця, працэсіі.

2. Той, хто падпальвае што-н. пры дапамозе факела.

Факельшчыкі падпальвалі хаты.

|| ж. фа́кельшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pochodnia

ж. паходня, факел, зніч

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Fáckel

f -, -n пахо́дня, фа́кел; перан. све́тач

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Brándfackel

f -, -n запа́льны фа́кел (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

torch [tɔ:tʃ] n.

1. кішэ́нны ліхта́рык

2. пахо́дня, фа́кел

♦

carry a torch for smb. быць закаха́ным у каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

żagiew

ж.

1. бат. губа;

2. трут;

3. распалка;

4. паходня, факел;

~iew buntu перан. факел паўстання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лампа́да

(с.-гр. lampada, ад гр. lampas, -ados = факел; сонца)

невялікі свяцільнік, які запальваецца перад абразамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

torch

[tɔrtʃ]

n.

1) сьве́тач -а m.; пахо́дня, сьвяці́льня f., фа́кел -а m.

2) Brit. электры́чны ліхта́рык

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фа́кельшчык, ‑а, м.

1. Той, хто нясе факел у час шэсця, працэсіі.

2. Той, хто падпальвае што‑н. пры дапамозе факела. Ягор ведаў прыёмы гітлераўскіх факельшчыкаў: абліць сцены газай і на хаду падпаліць. Кавалёў. // перан. Той, хто падбухторвае на вайну. Факельшчыкі вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)