ярмо́, -а́, мн. я́рмы і (з ліч. 2, 3, 4) ярмы́, я́рмаў, н.

1. Драўляны хамут для рабочай буйной рагатай жывёлы.

2. адз., перан. Няволя, прыгнёт, уціск (высок.).

Вызваліцца ад каланіяльнага ярма.

|| прым. ярэ́мны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

persecution

[,pɜ:rsɪˈkju:ʃən]

n.

уці́ск -у m.; прыгнёт, перасьле́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

утесне́ние ср. (притеснение) уст. уці́ск, -ку м., прыгнята́нне, -ння ср., прыгнёт, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

downtrodden

[ˈdaʊn,trɑ:dən]

adj.

1) прыгне́чаны, які це́рпіць уці́ск, тырані́ю

2) стапта́ны, патапта́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

opresja

ж.

1. цяжкае становішча;

2. прыгнёт, уціск

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

coercion

[koʊˈɜ:rʃən]

n.

1) прыму́с -у, уці́ск -у m.

2) ула́да мо́цнае рукі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

oppression

[əˈpreʃən]

n.

1) уці́ск, зьдзек -у m., прасьле́даваньне n.

2) прыгне́чанасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Beéinträchtigung

f -, -en прычыне́нне шко́ды

~ der Réchte — уці́ск право́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разня́, ‑і, ж.

Масавае забойства, кровапраліцце. [Валуеў] ніколі не думаў, што боязь, уціск мовы і культуры і вечнае выстаўленне перад усімі свайго аўтарытэту і сілы можа прывесці толькі да нянавісці і, значыцца, рана ці позна — да паўстання і адкрытай разні. Караткевіч. // Рукапашны бой з прымяненнем халоднай зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bedrängnis

f -, -se

1) уці́ск, прыгнёт

2) ця́жкае стано́вішча; прыгне́чанасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)