bluff​1 [blʌf] n. высо́кі абры́вісты бе́раг, стро́ма; уцёс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skała

ж. скала; уцёс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Félsenklippe

f -, -n уцёс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Félsen

m -s, - скала́, уцёс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cliff [klɪf] n. уцёс, скала́, стро́ма;

the white cliffs of Dover бе́лыя ска́лы Ду́ўра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Klíppe

f -, -n рыф, уцёс; падво́дны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kliff

n -(e)s, -e (круты́) скалі́сты бе́раг (мора); уцёс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

скала, уцёс / у вадзе: рыф

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

rock​1 [rɒk] n.

1. AmE ка́мень

2. го́рная паро́да

3. скала́, уцёс

♦

on the rocks ≅ на ме́лі;

between a rock and a hard place ≅ між двух агнёў; памі́ж лі́ха і го́ра; у бязвы́хадным стано́вішчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Слу́два ‘закалец у хлебе’, перан. ‘шчыльны, спрасаваны іл’ (ТС). Укр. слу́два ‘скала; сталактыт’, рус. дыял. слу́да ‘круты бераг ракі’, ‘камяністая глеба’, стараж.-рус. слуда, слуды, Р. скл. слудъве (адкуль беларуская і ўкраінская формы), ‘гара, круча, уцёс’, ц.-слав. слудъвьнъ ‘абрывісты, круты’. Параўноўвалі (Міклашыч, 308) з рус. слуд ‘заліўны луг’, слудь ‘шарон’, якое, магчыма, мае і.-е. паралелі: нарв. sludd, дац. slud ‘снег і дождж упярэмешку’, нова-в.-ням. Schlott, Schlutt ‘гразь; адліга’, с.-н.-ням. slôten мн. л. ‘град’, slôt ‘іл, лужа’; гл. Фасмер, 3, 676–677; далейшыя сувязі няясныя. Гл. яшчэ ЕСУМ, 5, 309–310.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)