закрыча́ць nfangen* zu schrien; ufschreien* vi (ускрыкнуць);

закрыча́ць на каго-н. j-n nschreien* [nfahren*]; j-n nbrüllen (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zawołać

зак.

1. паклікаць; выклікаць;

zawołać lekarza — выклікаць лекара (доктара);

2. крыкнуць; ускрыкнуць; гукнуць; закрычаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schrei

m -(e)s, -e крык

inen ~ usstoßen*ускры́кнуць

ein ~ um Hlfe — крык аб дапамо́зе

der ltzte ~ der Mde — апо́шні крык мо́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cry1 [kraɪ] n.

1. плач, енк;

have a good cry вы́плакацца

2. крык, вы́крык, во́кліч;

a cry for help крык аб дапамо́зе;

a cry of pain крык бо́лю;

give a cry ускры́кнуць, закрыча́ць

3. кліч, за́клік

4. рэ́зкі гук, які́ ўтвараецца пту́шкамі

a far cry (from) вялі́кая ро́зніца; вялі́кая адле́гласць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cry2 [kraɪ] v.

1. пла́каць, е́нчыць;

cry bitter tears пла́каць го́ркімі слязьмі́;

cry for joy пла́каць ад ра́дасці;

cry oneself to sleep пла́каць, паку́ль не засне́ш

2. (for smth.) патрабава́ць што-н., насто́йліва дабіва́цца чаго́-н.

3. крыча́ць, раўці́, лямантава́ць;

cry at the top of one’s voice крыча́ць на ўсё го́рла, крыча́ць не́ма

4. кры́кнуць, ускры́кнуць, вы́гукнуць

5. (over) апла́кваць

cry one’s eyes/heart out вы́плакаць (усе́) во́чы;

cry for the moon жада́ць або́ патрабава́ць немагчы́мага;

cry over spilt milk BrE марнава́ць час

cry off [ˌkraɪˈɒf] phr. v. BrE, infml адмо́віцца ад наме́ру

cry out [ˌkraɪˈaʊt] phr. v. (against) пратэстава́ць, выка́зваць пратэ́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)