забавя́зваць

‘ускладаць на каго-небудзь якія-небудзь абавязкі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. забавя́зваю забавя́зваем
2-я ас. забавя́зваеш забавя́зваеце
3-я ас. забавя́звае забавя́зваюць
Прошлы час
м. забавя́зваў забавя́звалі
ж. забавя́звала
н. забавя́звала
Загадны лад
2-я ас. забавя́звай забавя́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час забавя́зваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

pokładać

незак.

1. ускладаць;

pokładać nadzieje — ускладаць надзеі;

2. пакладаць; лягчаць (пра быкоў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

усклада́нне ср.

1. возложе́ние;

2. возложе́ние;

1, 2 см. усклада́ць 2, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pin​2 [pɪn] v. прышпі́льваць, прыко́лваць

♦

pin one’s hopes on smb. усклада́ць надзе́і на каго́-н.

pin down [ˌpɪnˈdaʊn] phr. v. прыпіра́ць да сце́нкі (таксама перан.)

pin on [ˌpɪnˈɒn] phr. v. : pin thе blame on smb. усклада́ць віну́ на каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vest​2 [vest] v.

1. fml (in, with) усклада́ць (абавязкі), дава́ць (права);

vest smb. with authority надзяля́ць каго́-н. ула́даю

2. eccl. адзява́ць (рызу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

надзе́я, ‑і, ж.

1. Чаканне чаго‑н. добрага, якое спалучаецца з упэўненасцю ў тым, што яно збудзецца. Светлая надзея. Цвёрдая надзея. Страціць надзею. □ Столькі болю і столькі надзеі ў яе [дзяўчынкі] не па ўзросту сталых вачах. Брыль. Надзея выжыць тут, у лагеры смерці, амаль што канчаткова пакінула.. [палонных]. Быкаў.

2. Той або тое, на каго, на што можна спадзявацца, апірацца. Мір — вялікая надзея простых людзей усёй планеты. «Звязда». Бацька і маці выхоўвалі сына. Сын быў уцехай, надзеяй адзінай. Дубоўка. Вось і лес, і стажок сена каля лесу. Гэта іх стажок, іх гордасць і надзея. Колас.

•••

Падаваць надзеі гл. падаваць.

У надзеі — спадзеючыся.

Ускладаць надзеі гл. ускладаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлі́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да разлічыць.

2. Меркаваць, мець намер. На рыбалку мы разлічвалі трапіць гадзіны за дзве да надыходу змроку. Сіняўскі. Падышоў не бацька, як .. [Лёдзя] разлічвала, а маці. Карпаў. // Спадзявацца на ажыццяўленне чаго‑н. [Іван Харытонавіч:] — У такім разе і мы будзем разлічваць на вашу дапамогу. Новікаў. Спаткаць тут знаёмых [Іван] не разлічваў, а таму заказаў нават гарэлкі, што пры іншых абставінах, бадай, не дазволіў бы сабе. Аношкін. // Ускладаць надзеі на каго‑н. [Якаўлеў:] — Адным словам, на .. [Валю] можаш разлічваць: не падвядзе, чалавек свой! Анісаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзе́я ж. наде́жда; ча́яние ср., упова́ние ср.;

◊ глядзе́ць з надзе́яй — смотре́ть с наде́ждой;

падава́ць надзе́і — подава́ть наде́жды;

усклада́ць надзе́і — возлага́ть наде́жды;

це́шыць сябе́ надзе́яй — обольща́ть себя́ наде́ждой;

мець надзе́ю — име́ть наде́жду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзе́я ж. Hóffnung f -, -en;

падава́ць надзе́і Hóffnungen erwécken;

усклада́ць надзе́і Hóffnungen sétzen (на каго-н, на што-н. auf A);

не губля́ць надзе́і die Hóffnung nicht áufgeben*;

цяпе́р на вас уся́ надзе́я! auf euch kommt es jetzt an!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áuflegen

vt

1) накла́дваць

2) выдава́ць, выпуска́ць (кнігу)

3) выстаўля́ць, выклада́ць (для паказу)

4) усклада́ць, наклада́ць

j-m éine Stráfe ~ — накла́сці пакара́нне на каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)