casualty [ˈkæʒuəlti] n.
1. ахвя́ра няшча́снага вы́падку
2. mil. той, хто вы́быў са стро́ю
3. pl. casualties mil. стра́ты ў жыво́й сі́ле; ахвя́ры; уро́н;
suffer heavy casualties не́сці ця́жкія стра́ты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
нано́сіць несов., в разн. знач. наноси́ть; (притаскивать — ещё) ната́скивать; (урон и т.п. — ещё) причиня́ть, приноси́ть; см. нане́сці I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ubytek, ~ku
ubyt|ek
м.
1. змяншэнне;
~ek słuchu — пагаршэнне слыху;
2. страта, урон, шкода
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ujma
ujm|a
ж. кніжн. прыніжэнне; шкода; урон;
to przynosi ~ę narodowi — гэта абражае гонар народа
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
шко́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.
Прыносіць шкоду 1 (у 1 знач.), наносіць урон, страту. [Слаўка:] — Мы павінны прыстасавацца да новых умоў і як мага больш шкодзіць ворагу. Новікаў. Але на практыцы выходзіць, Што і цялятам часта шкодзіць Залішне многа малака. Крапіва. // Перашкаджаць, замінаць. Хацеў садоўнік што-небудзь зманіць, які-небудзь незвычайны камплімент чалавеку сказаць, — не выйшла. Слоў не знайшлося, і шкодзіла пачуццё няёмкасці, якога ён даўно не адчуваў. Лось.
•••
Не шкодзіць (не шкодзіла б) каму з інф. — патрэбна, неабходна; нядрэнна б зрабіць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упа́дак, -дку м.
1. в разн. знач. упа́док;
у. прыро́сту насе́льніцтва — упа́док приро́ста населе́ния;
у. сіл — упа́док сил;
2. обл. убы́ток; уро́н;
◊ ма́еш ста́так, му́сіш мець і ўпа́дак — посл. в хозя́йстве не без уро́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
szwank, ~u
м. шкода; урон;
narazić kogo na szwank — навесці каго на страты;
ujść bez ~u — выйсці цэлым (без пашкоджанняў)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
изъя́н м.
1. (недостаток, порок) зага́на, -ны ж., хі́ба, -бы ж., недахо́п, -пу м., ва́да, -ды ж.; дэфе́кт, -ту м.;
2. (убыток, ущерб) уст. стра́та, -ты ж., шко́да, -ды ж., уро́н, -ну м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
krzywda
krzywd|a
ж.
1. крыўда;
wyrządzić komu ~ę — зрабіць каму крыўду; пакрыўдзіць каго;
nie dać sobie ~y zrobić — не даць сябе ў крыўду;
2. шкода, урон;
z ~ą dla kogo — на шкоду каму;
dzieje mi się ~a — мне робяць шкоду (урон);
naprawić ~ę — пакрыць (аплаціць, кампенсаваць) шкоду
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
накла́д м., спец.
1. (действие) наклада́нне, -ння ср., накла́дванне, -ння ср.;
2. (ущерб) стра́та, -ты ж., уро́н, -ну м.; про́йгрыш, -шу м.;
◊
оста́ться в накла́де прайгра́ць, стра́ціць, пане́сці стра́ту;
не бу́дешь в накла́де нічо́га не прайгра́еш (не стра́ціш);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)