уран,

хімічны элемент.

т. 16, с. 248

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Уран,

планета Сонечнай сістэмы.

т. 16, с. 248

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ура́н​II м. астр. Uránus m -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ура́н​I м. хім. Urán n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ура́н

(н.-лац. uranium, ад uranos = неба)

радыеактыўны хімічны элемент, серабрыста-белы метал, які належыць да актыноідаў выкарыстоўваецца як ядзернае паліва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

uranium [juˈreɪniəm] n. chem. ура́н;

a uranium reactor ура́навы рэа́ктар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Uranus

[ˈjʊrənəs]

n.

1) Myth. Ура́н -а m.

2) Ура́н -а m. (плянэ́та)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uran, ~u

м. хім. уран

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Urán

n -s хім. ура́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úranus

m - міфал. астр. Ура́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)