rządowy

урадавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

афіцы́йны, -ая, -ае.

1. Урадавы або службовы.

Афіцыйная асоба.

А. дакумент.

2. Зроблены па ўстаноўленай форме, з захаваннем усіх правіл і фармальнасцей.

А. тон.

Афіцыйнае запрашэнне.

|| наз. афіцы́йнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аса́днік, ‑а, м.

У Польшчы ў перыяд з 1920 па 1939 год — урадавы пасяленец-каланіст на заходнебеларускіх, пераважна пагранічных землях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казначэ́йства, ‑а, н.

Урадавы фінансавы орган у дарэвалюцыйнай Расіі, які ведаў захаваннем, прыёмам і выдачай дзяржаўных сродкаў. Губернскае казначэйства. Галоўнае казначэйства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gazette​1 [gəˈzet] n.

1. афіцы́йны о́рган дру́ку; ура́давы бюлетэ́нь

2. AmE газе́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

White Paper [ˌwaɪtˈpeɪpə] n. ура́давы інфармацы́йны дакуме́нт па які́м-н. пыта́нні (у Вялікабрытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

comptroller

[kənˈtroʊlər]

n.

ура́давы фіна́нсавы кантралёр

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

governmental

[,gʌvərnˈməntəl]

adj.

ура́давы; кіру́ючы, кіраўні́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прису́тственный уст. службо́вы; ура́давы;

прису́тственный день службо́вы дзень;

◊

прису́тственное ме́сто уст. (дзяржа́ўная) устано́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

communiqué

[kəˈmju:nɪkeɪ]

n.

ура́давы камуніка́т, камюніке́ n., indecl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)