упрыгажэ́нне, -я, н.

1. гл. упрыгожыць.

2. мн. -і, -яў. Прадмет для аздаблення каго-, чаго-н.

Ляпныя ўпрыгажэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разукра́сить сов., разг. аздо́біць, упрыго́жыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

trick out

прыбра́ць; аздо́біць, упрыго́жыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

арнаментава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што (кніжн.).

Упрыгожыць (упрыгожваць) арнаментам.

А. сцены дома.

|| наз. арнамента́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подцвети́ть сов., спец., разг. падфарбава́ць; упрыго́жыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упрыго́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упрыгожыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упрыго́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад упрыгожыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упрыго́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упрыгожваць — упрыгожыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апе́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Пакрыць, упрыгожыць пер’ем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адштукава́ць разм. (упрыгожыць) áusschmücken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)