уцяка́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак., у што.

Тое, што і упадаць (у 2 знач.).

Ручай уцякае ў рэчку.

|| зак. уцячы́, -ячэ́, -яку́ць; уцёк, уцякла́, -ло́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. упадаць (у 1 знач.) — упасці (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцяка́ць ​1, ‑ае; незак.

Упадаць (пра раку, ручай і пад.). Ручай уцякае ў рэчку.

уцяка́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уцячы ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

впада́ть несов.

1. (вваливаться, вдаваться внутрь) запада́ць, упада́ць, ува́львацца, права́львацца;

2. (приходить в какое-л. состояние) упада́ць;

впада́ть в бе́дность упада́ць у бе́днасць, бядне́ць;

впада́ть в оши́бку памыля́цца;

3. (о реке и т. п.) упада́ць;

река́ впада́ет в мо́ре рака́ ўпада́е ў мо́ра;

◊

впада́ть в де́тство дзяці́нець;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

go to the extremes

упада́ць у скра́йнасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinströmen

vi (s) уліва́цца, упада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уганя́цца ​1, ‑яецца; незак.

Зал. да уганяць.

уганя́цца ​2, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак., за кім-чым.

Разм.

1. Упадаць за кім‑, чым‑н. Уганяцца за работай з самага маленства.

2. Заляцацца, бегаць за кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вверга́ться

1. укіда́цца, укі́двацца; упада́ць;

2. страд. укіда́цца, укі́двацца; уганя́цца, уво́дзіцца; см. вверга́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

münden

vi упада́ць (пра рэкі), уліва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

egzaltować się

незак. захапляцца; упадаць у экзальтацыю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)