унуша́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць утрымаць унушэнне, успрымальнасць да ўнушэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sugestia

ж. унушэнне; гіпноз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Suggestión

f -, -en унушэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

самазма́нства, ‑а, н.

Зман самога сябе; унушэнне сабе таго, чаго сапраўды не існуе. [Лабановіч] сам наводзіў на сябе прыемны туман самазманства. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Патха́ння ’унушэнне’ (горац., Яруш.). Утворана ад той жа асновы, што і блізкае па значэнню натхнённе < яа‑тх‑няць (гл.) < прасл. -dbxngti. Так серб.-харв. надахнуйвати азначае ’ўнушаць’ і ’натхняць’, а літ. ijzvepimas -- ’унушэнне’ і ’натхненне’. Прыстаўка па‑, магчыма, ад лексемы павучанне (< ст.-рус. по‑ученин), блізкай семантычна да патхання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сугестапе́дыя

(лац. suggestio = унушэнне + -педыя)

сістэма паскоранага навучання, звязаная з гіпнатычным унушэннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

самападма́н, ‑у, м.

Унушэнне сабе таго, што не адпавядае сапраўднасці; падман самога сябе. Самападман і звязаная, з ім пэўная пераацэнка сваёй уласнай асобы, вагі свайго «я» — вось чым смешны для нас Пытляваны. Усікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Inspiratión

f -, -en

1) натхне́нне

2) падбухто́рванне

3) унушэ́нне, інспіра́цыя

4) мед. удыха́нне, уды́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

suggestion [səˈdʒestʃən] n.

1. прапано́ва, пара́да;

make a suggestion рабі́ць, уно́сіць прапано́ву;

at/on smb.’s suggestion па чыёй-н. прапано́ве

2. намёк;

a suggestion of truth до́ля пра́ўды

3. psychol. унушэ́нне;

hypnotic suggestion гіпно́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

суге́стыя

(лац. suggestio = унушэнне)

1) уздзеянне на волю чалавека з мэтай унушыць яму пэўныя думкі, перакананні;

2) мэтанакіраванае ўздзеянне словам на псіхіку хворага пры яго лячэнні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)