увамну́ць
‘умяць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увамну́ |
увамнё́м |
| 2-я ас. |
увамне́ш |
увамняце́ |
| 3-я ас. |
увамне́ |
увамну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
увамну́ў |
увамну́лі |
| ж. |
увамну́ла |
| н. |
увамну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
увамні́ |
увамні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
увамну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
умало́ць, умялю, умелеш, умеле; зак., што.
Разм. З’есці з вялікім апетытам; умяць. Умалоць кавалак хлеба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
udeptać
зак. утаптаць, умяць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
вмя́ть сов.
1. (вдавить во что-л.) умя́ць, уці́снуць;
2. (сделать вмятину) увагну́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уписа́ть сов., разг.
1. (уместить на бумаге) упіса́ць;
2. (съесть) упіса́ць, умя́ць, апле́сці;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умя́ты
1. в разн. знач. умя́тый;
2. перен., разг. упи́санный, умя́тый;
1, 2 см. умя́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уміна́ць несов.
1. в разн. знач. умина́ть;
2. перен., разг. упи́сывать, умина́ть;
1, 2 см. умя́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазато́птваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.
1. каго-што. Затаптаць, патаптаць усё, многае; падушыць нагамі, капытамі ўсіх, многіх.
П. сляды.
Каровы пазатоптвалі куранят.
2. што. Загасіць усё, многае, наступаючы нагамі.
П. вогнішча.
3. што ў што. Топчучы, умяць унутр чаго-н. усё, многае.
П. акуркі ў пясок.
4. што. Забрудзіць слядамі ўсё, многае (разм.).
Пазатоптвалі падлогу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазато́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Затаптаць, патаптаць усё, многае. Пазатоптваць градкі. Пазатоптваць сляды. // Падушыць нагамі, капытамі ўсіх, многіх.
2. Загасіць нагамі ўсё, многае. Пазатоптваць агонь.
3. Топчучы, умяць унутр чаго‑н. усё, многае. Пазатоптваць акуркі ў пясок.
4. Разм. Забрудзіць слядамі ўсё, многае. Пазатоптваць падлогу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wciąć
wetnę, wetnie зак.
1. урэзаць;
2. павузіць;
3. разм. умяць, з’есці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)